Baunan

11:30AM

Sakto.

Lilingon lang ako sa likuran at alam kong nandyan ka na dala-dala ang ang baunan na isang taon mo nang bitbit simula ng magkakilala tayo.

Isang dilaw at isang asul na magkapatong na lalagyan.

Asul para sa akin at dilaw naman para sa’yo.

11:20AM

Inilabas ko mula sa aking bag ang baunan na isang taon ko nang dinadala tuwing kumakain tayo.

Isang dilaw at isang asul na magkapatong na lalagyan.

Dilaw para sa’yo at asul naman para sa akin.

Samu’t saring kwentuhan. Tungkol sa buhay, kaopisina, mga pinagkakaabalahan at kung anu-ano pa. Tawanan, asaran, kulitan at minsan naman yung tipong seryoso na matatamik na lang. Ganito sila isang taon na. Magkaibigan.

Matatapos ang tanghalian at muling babalik sa kanya-kanyang cubicle. Magngingitian muna bago tuluyang mawala sa paningin ng isa’t isa. At kapag tuluyan nang nakaupo, sisilay ang lungkot sa kanilang mga labi.

11:00AM

Naisipan nang isang kaopisina na manlibre ng tanghalian. Pinuntahan kita sa pwesto mo para sabihan ngunit wala ka. Nakita ko sa isang sulok yung baunan at tinignan na din ang dala mong pagkain. Inuna yung asul dahil ito yung para sa akin. Sumunod naman yung dilaw…. natigilan ako sandali bago ito sarhan at bumalik sa aking pwesto. SInabi ko na din sa aking kaopisina na hindi ako makakasama sa lunch out nila.

12:30PM

Hindi ko na muling binuksan ang baunan. Alam ko naman andun pa rin yung tatlong balat ng kamatis na hugis bulaklak. Mahigit isang taon ko na itong tinititigan tuwing uupo ako sa aking pwesto pagkatapos nating kumain.

Bumalik ako sa pantry dala-dala ang mga baunan na ginamit natin isang taon na halos ang nakakaraan. Hinayaang mapasama sa mga kalat at tira-tirang pagkain na itinapon ng mga kaopisina. Siguro kailangan ko na ring tigilan ang kalokohan kong ito. Dahil hindi ko na yata masasabi pa ang nararamdaman ko.Hindi ko na maibibigay ang simbolo ng totoong nilalaman ng puso ko.

Tatlong balat ng kamatis na hugis bulaklak na nakalagay sa dilaw na lalagyan. Yung totoong inihahanda ko para sa’yo.

12:30PM

Simula nang makita ko yung tatlong balat ng kamatis na hugis bulaklak, iniisip ko na para sa akin ang mga iyon. Ngunit tuwing ihahanda mo na ang iyong dala, palaging napupunta sa akin ang asul na lalagyan. Ilang buwan na rin subalit sadyang wala ka yatang balak ibigay ito sa akin.

Kaya naman bago mo pa ako ayaing mananghalian kanina ay pumunit muna ako ng kapirasong papel at nagsimulang magtupi. Humanap pa ako ng pagkakataon para hindi mo ito mapansin na iniligay ko sa baunan.

Malamang simula bukas ay yung dilaw na baunan na ang ibibigay mo sa akin. Kasi siguradong malalaman mo na ganun din ang nararamdaman ko para sa’yo kapag nakita mo kung ano yung nilagay ko.

Papel na hugis puso. Nakalagay sa asul na lalagyan na palagi mong binibigay sa akin. Yung totoong para sa’yo.

Bili na, bili na. Mura lang!

Nakipag-date ka no

Kapag umuuwi ako galing sa lakad,  ito ang madalas kong marinig sa mga kasama ko sa bahay.Siyempre ang lagi kong sagot ay 'hindi kaya' o kaya naman  yung expression ng mukha na nagsasabi ng 'ngiiiii' (hindi ko maexplain, sorry naman). Tapos susundan pa ng tanong na sinong kasama mo, ilan kayong lumabas etsetera etsetera. Sagutin ko man lahat basta nalaman nilang may lalaki sa kasama ko, isa lang ang conclusion nila: nakipag-date ako.

Sabi sa internet ang date o pakikipagdate daw ay:

 - a form of courtship which may include any social activity undertaken by, typically, two persons with the aim of assessing each other's suitability as a partner (mula sa wikipedia)

- kapag itinatangi na ng isang lalaki at ng isang babae ang isa’t isa at nagsisimula nang gumugol ng panahon na magkasama sa sosyal na paraan, higit pa sa pakikipagkaibigan ang karaniwang nasasangkot. (mula dito)

Check sa social activity - panonood ng sine, pagkain sa labas, pagsama sa outreach, window shopping - pero ekis naman dun sa higit sa pakikipagkaibigan ang motibo.Seryoso, wala pa yata akong lakad na may naramdaman akong more than friendship ang gusto. haha  Ako lang ba ang ang manhid o talagang malisyoso't malisyosa lang ang mga tao sa paligid ko? 

Para talaga sakin walang malisya ang lahat. Babae din lang kasi kayo sa paningin ko. Tao kayo este tayong lahat pala. Unless na lang bigla mo kong hawakan sa kamay at sabihan na: 'Madz, pwede bang exclusive na tayo?', yown ibang usapan na yan. Di na ko magpapakita sa'yo. hahah joke lang.

Fine. Alam ko nagiging daan din minsan yan papunta dun. Pero pwede bang maiba naman? Hindi ba pwedeng magkaibigan lang talaga? Na nagkataong pareho niyong gustong gawin ang isang bagay at kahit kayong dalawa lang, itutuloy niyo pa rin.

 Wala na ba talaga akong lusot sa usapang ganyan?  

Pramis kasi, hindi naman talaga. Wala akong ka-date. 

Project Smile 2013

 

Sa darating na ika-23 ng Marso taong kasalukuyan ay magdaraos ng isang proyekto ang Isang  Minutong Smile para sa mga kabataan ng Alay Pag-Asa Foundation. Hangarin ng proyektong ito na makatulong sa pagbibigay ng maayos at delikadidad na edukasyon sa mga batang walang pangtustos para dito.

Kaya naman po humihingi kami ng suporta mula sa inyo na sana’y maging kaisa din namin kayo sa hangaring ito. Sa pamamagitan ng pagbibigay ng libro na pupuno sa silid-aklatan na inihahanda ng foundation, matututo at mahihilig ang mga bata sa pagbabasa. Makakatulong din tayo sa paghubog di lamang sa intelektual na aspeto kundi pati na rin sa karakter ng isang bata mula sa mga librong ibabahagi natin na kapupulutan ng aral.

Bukod po sa mga aklat ay maaari din tayong magbigay ng mga kagamitan sa paaralan katulad ng:

1. Lapis

2. Papel

3. Pambura

4. Kwaderno

5. Pangkulay (Crayons)

6. Panukat (Ruler) atbp.

Suportahan po natin ang proyekto ng Isang Minutong Smile at bigyang ngiti ang mga kabataang nagnanais matuto at maging katulad natin na nagsusumikap marating ang mga pangarap.

Para po sa mga nais tumulong maaari po kayong makipag-ugnayan sa mga sumusunod:

Maridel Mangaron – hartlesschiq@gmail.com

Zyra Bambico – blessedzyra@gmail.com

O kaya naman ay sa opisyal na pahina ng Isang Minutong Smile.

Maraming Salamat po!