About Me

Pang 100th post ko sana 'to, kaya lang tinatamad na ko gumawa ng siyam pang kung ano-ano at isa pa parang gusto kong may maisulat hmmm siguro pasok na 'to sa year-ender post :)

1. Lagi akong natutulog sa gilid ng bed, kahit anong posisyon basta sa gilid lang palagi. Kapag naman may katabi ayoko nang nakaharap sa kanya, as in hindi ako makakatulog.

2. Nagsleepwalk na daw ako, yun eh sabi lang ng mga pinsan ko.

3. Dati mahilig ako sa kape (hot & cold/iced), tapos bigla ko na lang inayawan hindi ko rin alam kung bakit parang trip lang.

4. Hindi ako marunong magswimming, pero gusto kong magbabad sa tubig.

5. Natuto akong magbike mag-isa kasi nahihiya akong sumemplang. :))

6. Natanggal yung kuko ko sa thumb minsang umangkas ako sa side car (ouch)

7. Naglalaro ako sa playground sa barangay nung malalaglag ako sa baras at nagkaroon ng poknat. Pero bago ako umuwi sa bahay para ipagamot, bumili muna ako ng tubo (sugarcane) kay manong (minsan lang kasi dumaan yun, sayang ang moment).

8. Madalas akong madapa, madulas, mauntog...in short accident prone.

9. Mas gusto kong kumain ng pasta kesa sa kanin.

10. Paborito kong ulam ang tuyo, kalabasa (kahit anong luto), munggo, chicken adobo at yung isdang kulay orange pag pinrito (letter B ang start ng pangalan nitong fish na 'to).

11. Kumakain din ako ng mga ulam na may gata, pero yung sabaw lang.

12. Ngayon lang ako nakapgpahaba ng buhok, dati lagi gupit lalake (feeling ko naman walang pinag-iba).

13. Kung ano yung iniisip niyo kapag nakikita niyo ang title ng blog ko, ay yun na nga yun. LOL  

14. Madalas sad ang ending ng kwento ko dahil nahihirapan akong idescribe kung ano yung feeling ng happy ending. Isa pa, sa'kin kasi wala namang happy ending, dahil nagpapatuloy yung masarap na pakiramdam. bow!

15. Maaga akong kumiri, at the age of 9, may kaloveteam na ako na namumula kapag nahuhuli ko siyang nakatingin sa'kin.

16. Mas gusto ko ang magbake kesa magluto.

17. Sobrang makakalimutin ako, kahit nga sa pangalan mahina rin ako, kaya naman kapag nakakita ako ng kakilala at hindi ko matandaan ang pangalan, dinadaan ko na lang sa "ate o kuya".

18. Before meron akong sumpa sa relationship, lagi na lang hindi umaabot ng 1st monthsary. Ngayon, dalawa na yung nakabreak at pareho na rin silang wala sa buhay ko. LOL

19. Ma-effort ako sa relationship, as in walang imposible at all out. 

20. Lagi kong inaamoy yung pagkain bago ko kainin.

21. Nagtry akong mag-smoke. Phillip Morris ata yun at sa harap pa ng tita ko, pero hindi ko talaga siya nagustuhan.

22. ONE TIME (i-emphasize ba), nagising na lang ako at nagtaka kung paano ako nakaakyat at nakatulog sa kwarto ko.Sobrang kalasingan.

23. Sabi nila, malakas daw akong uminom ng alak.Parang di naman, slight lang.

24. Kapag may videoke, asahan mong hindi mawawala sa pondohan ko ang Linger (Cranberries), Stay (Lisa Loeb) ,Bizarre Love Triangle (Frente), Till they Take my Heart Away (Claire Marlow) at OO (Up Dharma Down).

25. Ngayon lang ako natutong ngumiti sa picture.

26. Madaming nagsasabi na suplada daw ako, pero ang totoo hindi ko lang sila makita kasi malabo ang mata ko.

27. Hindi ako nagpapahaba ng kuko, ang kati kati sa pakiramdam.

28. Hindi rin ako naglolotion, ang lagkit sa pakiramdam.

29. Tama na sa akin ang pulbo at cheek tint. Make- up is a no-no.

30. Muntik na akong ikasal. Kumpleto na ang mga abay at ninang. Ang umayaw hindi kami ni ex, yung nanay niya. 

31. Mataba ako noon..........hanggang ngayon naman :))

32. Puyat o lasing sa tulog, hindi nawawala yung eye bags ko. HELP!

33. Tuwing magsusulat ako ng post sa blog, may isang tao na lagi kong inaantay magcomment. Excited na ko pag nakikita ko na yung location niya sa live traffic feed (kabisado talaga).hihihi

34.Natry ko nang mag-skip read. LOL

35. Single na ulit ako. 

Hahaha yan na lang muna. Wala na akong maisip at alam ko namang hindi rin yan mababasa lahat :)) Nice meeting you! Balik ka ulit :)

FB Stat (3)

                    Ayoko nang mag-isa...

           Pwede bang maging tayong dalawa? :D

Alaala ng isang feelinggerang Geisha :))

Dumating ang memo sa opisina tungkol sa Christmas party at nakasaad dun na ang theme namin this year ay Oriental. Naexcite naman ako ng slight sa memong ito at gusto ko biglang sumali. Nadagdagan pa ang excitement ko ng mabasa sa bandang baba ng memo na ang mapipiling best in costume ay mananalo ng tumataginting na 10k at sampung consolation prize na tig-2k. Sino ba naman ang hindi gaganahan dito? Kaya naman 2 weeks before ng aming party ay nagsearch na agad ako sa net ng mahihiraman. At hindi naman ako nabigo sa paghahanap, may nakita ako at malapit lang din sa place namin yung location. Kaya naman nang maconfirm ko na kung papaano makapunta dun ay ibinalita ko na agad ito kay opismate.

(12-02-2010 )

Madz: Gusto kong magcostume.

Opismate: Magrerent ka?

Madz: Oo. May nakita na ako.

Opismate: Sige sige suportahan kita.

(12-04-2010)

Nagpasama ako kay opismate dun sa bahay ng rerentahan. Medyo magastos sa pamasahe ha.

Madz: Eto o ang ganda!

Opismate: Oo nga Madz, ang ganda nga!

Madz: Balik na lang ulit ako dito pag rerent ko na *grin*

(12-08-2010)

Madz: Parang tinatamad na ko magcostume.

Opismate: O bakit naman?

Madz: Ang mahal kasi eh. Isang gamitan lang naman.

Opismate: Malay mo manalo ka. Sayang din yun Madz, pambawi sa pinang rent mo.

Madz: Bahala na si Batman.

(12-09-2010)

Madz: Excited na ko!

Opismate: Saan?

Madz: Dun sa costume.

Opismate: O e akala ko ba hindi ka na magrerent?

Madz: E minsan lang naman yun di ba? Para maiba naman Christmas party ko this year.

Opismate: Sige sige ako din excited na!

(12-10-2010)

Opismate: Kelan mo kukunin yung costume?

Madz: Hindi ko alam, bahala na pag natripan ko pang irent.

Opismate: Ganun? Sayang Madzzzzzzzzz

(12-14-2010)

Madz: Hui make-up mo ko ha!

Opismate: Make-up para saan?

Madz: Na-rent ko na yung costume nung Sabado *wink*

Kaya naman kinabukasan ay hanggang ulo ang ngiti ko hahaha dahil bukod sa United Nations ay first time kong umattend ng party na nakacostume. After ilang days ng pabago-bago ng isip ay natupad din ang pangarap kong maging geisha…hahahah Nga pala foundation at lipstick lang ang make-up ko niyan (medyo kailangan na nga ng retouch), nakalimutan kasing dalhin o inenok ni opismate ang make-up ng ate niya..LOL 

                     Back view (Si opismate ang may pakana nito)

                          Front View (Medyo nahihiya pa ko niyan :D )

                            Kung makangiti kala mo panalo :))

Pagkatapos ng event na ito, nakuha ko pang mag-bus at maglakad sa kahabaan ng Cubao nang hindi nagpapalit (talagang sinusulit ang pinangrenta LOL).Pag-uwi ko sa bahay, nangako ako sa sarili kong hindi ko na muling papangaraping maging isang geisha. #$%^&! kasi eh, di ako nakakain ng maayos, ang higpit kaya sa tiyan nung OBI belt. :))

Tenk Yow So Mats!

 

Woot woot! Tunay na 'to!

Ngayon ko lang naramdaman na totoo na pala ‘to. Kailangan ko pang kurutin ang aking sarili ng ilang beses para marealize na, this is it! Aakyat na ako ng stage para tumanggap ng award at take note nakagown pa! Parang nung minsan lang kasi pinag iisipan ko pa kung sasali ako sa dito. 48yrs din in the making ang entry kong ito, natambak sa drafts folder at muntik pang amagin. Buti na lang maraming to the rescue ang emote (Lord thank you po) at sa wakas ay nailathala ang kwento namin ni penpal.

Lord, marami pong salamat sa lahat ng blessings na tinatanggap ko sa araw-araw katulad po ng award na ito at ang mga tao na ipinapadala Ninyo para maging part ng life ko. Very much appreciated ko po ang lahat.

Sa mga tao sa likod ng PEBA, maraming salamat po at binigyan niyo kami ng pagkakataon na makapagbahagi ng mga saloobin at kwento na nagbibigay ng inspirasyon at patuloy na nagbubuklod sa mga Pilipino saang mang lugar sa mundo. Saludo po ako sa inyo!

Sa aking mga kaibigan, non-blogger at blogger, na naki-like, naki-comment sa FB at sa  aking blog maraming salamat po sa pagdaan at pagbibigay ng oras para basahin ang aking entry. Sana po ay hindi lang dito natatapos ang pagdaan ninyo sa akin bahay dahil marami pa po akong gustong i-share sa inyo na kung anu-ano kapag tinatamaan ako ng magaling.

Sa aking pamilya, mga tita, pinsan at pamangkin, maraming salamat sa pagbibigay saya sa akin tuwing uuwi ako sa probinsiya. Kayo ang nagsisilbing energy drink at vitamins ko sa araw-araw kapag nandito na ako sa Manila.

Sa taong nagbigay sa akin ng inspirasyon at naniwala na kaya kong gawin ang lahat, salamat. Nandito ka lang palagi sa puso ko at hindi ko makakalimutan ang magagandang bagay na itinuro mo sa akin. Huwag kang mag-alala patuloy akong magsusulat para palagi kang may nababasa kapag nalulungkot ka diyan sa heaven. Ti Amo.

Sa aking kapatid na nagsilbing stage mom ko habang nasa malayo si penpal, maraming salamat sa pagmamahal, sa tiwala at sa suporta na palagi mong binibigay  sa akin mula pa noong nagsimula akong magsulat sa stationery mong mabango. I love you sis.

At sa aking penpal na ngayo’y textmate, phonepal at minsa’y chatmate, maraming pong salamat. Wala po ako ngayon dito kung hindi po dahil sa inyo. Salamat po sa walang sawang pagmamahal at patuloy na pag-unawa sa moody ninyong anak. Alam ko malapit na po tayong magkasama pero sa ngayon po na nandiyan ka at nandito ako hayaan niyo po munang ipaabot ko sa inyo ang aking nararamdaman sa paraan na ating nasimulan.

(kinuha ang pic sa itaas kay AXL, kay paint yung nasa baba :D )

SMP: Sa Muling Pagkikita

"Uuwi ka ba ngayong pasko?"

"Hindi po ako sigurado inay, marami po kasi akong tinatapos na trabaho."

"Ilang taon  ka nang hindi umuuwi, nag-aalala na kami ng itay mo sa'yo"

"Nay, huwag po kayong mag-alala hindi naman po ako nagpapabaya dito.Tumatawag naman po ako palagi at tsaka alam niyo naman po na hindi pa natin tapos bayaran yung bahay natin diyan. "

"Anak ang sa amin lang,hindi naman importante yung pinapadala mo. Mas gusto namin na nakikita ka, para napapanatag kami ng iyong itay."

"Sige nay subukan ko na lang pong umuwi, ibaba ko na po ito tinatawag na po ako ng boss ko."

"Sige anak, lagi mong tatandaan mahal ka namin ng itay mo"

"Opo nay mahal ko din po kayo."

Pagkababa ko ng cellphone ay sumakay na ako ng bus. Nasa terminal na ako nang tumawag ang aking inay.Wala sana talaga akong balak umuwi subalit hindi ko na sila matiis. Hindi ko na kayang magpasko na wala sila sa aking tabi. Matapos kong makahanap ng pwesto sa bus ay pumikit ako saglit. Sinusubukan kong matulog subalit parang hindi ako dalawin ng antok. Napatingin na lamang ako sa bintana sabay haplos sa aking tiyan.

"Henry,buntis ako"

"Mica, sinabi ko naman sa'yo na hindi pa ako handang magkapamilya. Sana nag-ingat ka."

"Anong gusto mong gawin ko? Nandito na Henry, bakit hindi na lang natin ituloy? Nagtatrabaho din naman ako ah. Kayang nating buhayin 'to"

"Hindi mo ba nakikita Mica, unti-unti ko nang natutupad ang pangarap ko, ng pamilya ko. Ngayon pa ba ko titigil dahil diyan sa laman ng tiyan mo? Mas kailangan ako ng mga nandito na sa mundo Mica, ikaw mas kailangan ka rin ng mga magulang mo. Gawin mo ang makakabuti para sa kanila, para sa atin."

"What are you suggesting Henry?"

"It's for our own good Mica. We can start a family, pero hindi ngayon."

 

Kahit matagal na, pakiwari ko'y kanina lamang ang usapang iyon. Masakit. Hindi ko matanggap na hindi ako kayang panindigan ni Henry.  Pinagpipilitan pa rin niyang wag nang ituloy ang aking pagbubuntis at dumating sa punto sa pinapili niya ako.Mahal ko si Henry ngunit mahal ko rin ang aming magiging anak. Hindi ko alam kung makakaya kong buhayin ang aming anak na wala siya. Subalit hindi ko rin naman kayang mabuhay kasama ni Henry at palaging iisipin ang ginawa namin sa aming anak. Naulit pa ang mga pagtatalong iyon at sa bandang huli ay nagdesisyon na nga ko.

Muli kong hinaplos ang umimpis kong tiyan.  Hindi ko na pwedeng bawiin ang aking desisyon, bagamat hindi ko rin naman ito pinagsisisihan. Nahiya akong umuwi at magpakita sa aking mga magulang kaya naman pinili kong magtago ng ilang taon at ayusin ang aking buhay. Minsan, sa aking pag-iisa naiisip ko kung mapapatawad pa kaya niya ako, kung naisip pa kaya niya sa sandaling iyon na mahal ko siya. Yung sandaling pinili ko si Henry.

Nakangiti akong napatingin sa salamin habang pinagmamasdan ang pamilyar na lugar na madalas kong daanan. Para akong bumalik sa pagkabata sa sobrang pangungulila sa aking mga magulang.Sabik na sabik ako sa kanila, gusto kong hilahin ang oras para makarating na ako sa amin at sa wakas ay mayakap ko na ang aking mga magulang. Sana sa pagdating kong iyon ay mapatawad nila ako, lalo na't gusto kong ipakilala ang lalaking pinakamamahal ko. Pinagmasdan ko siyang muli. Mahimbing ang kanyang tulog sa aking tabi. Gusto ko man siyang gisingin para ipakita ang tanawin sa labas, hinayaan ko na lang siya na natutulog. Alam kong pinaghahandaan niya rin ang pagkikita nila ng aking mga magulang. Pumikit na rin ako at sinubukan matulog.

"Diversion na po, lumapit na yung mga bababa"

Nagising ako sa sigaw na iyon ng konduktor. Ginising ko na si Henry at sinabing andito na kami. Mabilis niyang inayos ang kanyang sarili. Pagbaba namin sa bus ay sumakay na kami ng tricycle pauwi sa amin . Madilim sa labas ng bahay, subalit sa tahol ng aso ay biglang bumukas ang ilaw sa harapan. Halatang nagulat si inay, umiiyak siyang lumapit sa akin at niyakap ako ng mahipit.

"Anak, akala ko hindi ka darating. Miss na miss ka na namin."

"Inay,miss ko na rin po kayo"

Matagal kaming magkayap ni inay nang biglang may humigit sa aking kamay.

"Inay, may gusto nga po pala akong ipakilala sa inyo."

"Siya ba ang dahilan sa hindi mo pag-uwi ha anak?"  Nakangiting tanong ng aking ina habang nakatingin kay Henry.

"Opo inay, patawarin niyo po ako.Saka ko na po ikukuwento ang nangyari sa akin sa Maynila. Siyanga po pala Inay si Henry po, ang apo niyo." 

"Lola, Merry Christmas po!"

Sick Leave

Pansamantala po munang magtatago :D Kita kits next year! Paalam!

 Paano ba ako aattend ng Christmas Party at PEBA nito??waaaaaaa
                                        *sniff*  *sniff*

FB Stat (2)

Isang lugar lang naman ang gusto kong puntahan, 

 yung wala nang alisan...

        

                                               ...sa PUSO mo :)

wahahaha ang KESO, pati ako nakornihan. Pagpasensiyahan na humahanap lang ng inspirasyon.
(galing nga pala kay papa google ang piktyur)

Date with Maui

"Tita, bibili na pala ako ng damit"
"Sige after nating kumain bibili na tayo"

Pag-akyat sa department store, humanap na kami ng damit ng pamangkin ko. Buti na lang isang pilian lang ay nagustuhan niya agad.

Sa loob ng fitting room...

"Tita magkano?"
"4xx"
"Tita may bibilhin pa ko"
"Ano yun?"
"Tita damit pangmayaman"
(Napacartwheel ng 2 beses) "Damit pang mayaman?!?!? San mo nakita?"
"Nadaanan na natin tita kanina, tinuro ko pa nga sa'yo."
"Sige sukat mo muna 'to tapos babalikan natin"

After magfit ng damit, nacurious naman ako sa sinasabi niyang damit. Lakad kami pabalik dun sa nadaanan namin kanina. Maya-maya may kinuha siya sa hanay ng mga damit. 

"Tita eto oh"
(Napatawa naman ako) "A iyan ba? Sige tanong natin kung may size mo"
"Magkano tita"
"4xx"
"Ayun may sukli pa, bibili ako pajamas"

After ulit magfit ng damit, minadali ko na siya kasi dadalaw pa kami sa tita ko sa hospital. Pagdaan naman sa mga infant wear ay may naalala si Maui.

"Tita, wala akong pasalubong kay Charles (kapatid niyang bunso)"
"Ayan oh may take out naman tayo sa KFC"
"E bibilhan ko na lang siya ng damit, pa-11th month gift ko sa kanya. Isoli ko na lang 'tong pajamas ko."
(Tutyal si Maui, parang bawat buwan may gift sa kapatid) "Sige ikaw bahala."

So ayun tumingin kami ng damit. At ang gusto niya din ay "damit pangmayaman" para sa pamangkin kong isa. Hinayaan ko siyang makipag-usap sa sales lady.

"Miss, may iba kayong style"
"Ma'am eto po (may binigay na damit)"
"Meron na niyan si Charles eh"
"Eto po ma'am new arrival po itong mga 'to (tinuro yung iba)"
"Ayoko niyan gusto ko yung may butones sa harap"


Umaandar yung oras kaya naman sumingit na ako sa usapan nila. Nakailang suggest pa kami ng saleslady bago siya makapili ng pinaka-type niyang pasalubong. Binayaran na namin lahat ng binili niya at noong may sukli pang kwarenta pesos nasabi na lang niya:

"Bibili na lang ako ng pencil dito"

Dahil late na at baka hindi na kami papasukin sa ospital, sumakay na lang kami ng tricycle pagdating sa bayan. Habang nasa loob ng tricycle ay nakipagkwentuhan ako kay Maui nang bigla siyang umimik:

"Sayang tita hindi tayo one big happy family"
(Nagulat naman ako sa statement niyang iyon) "O bakit naman?"
"Kasi wala dito sina mama (nanay ko), si lola fe at si tita eli"
"Eh di yung mga nandito na lang, di ba masaya pa rin naman?"
"Hindi pa rin yun, kasi dapat nandito sila. Sabi yun ng teacher ko pag one big happy family daw magkakasama lahat"
(Speechless na ko dun)

Maya-maya...

"Tita kelan lalabas ng ospital si lola?"
"Malapit na yun."
"Eh kelan nga yung malapit na yun?"
(hindi ko rin naman alam kung kelan) "Oh nagtxt na si tita mo, what time ka daw niya susunduin?"
"Ako na lang tetext sa kanya kapag magpapasundo na ko"
"Ok"

Pagdating namin doon ay ibinalita ko sa tita ko na nagshopping galore si maui at pinakita namin sa kanya yung mga damit na pinili niya. Tawang tawa yung tita ko nung pinakita ni maui yung "damit pangmayaman" na sinasabi niya. Tinanong din niya kung kelan si tita makakalabas. Katulad ng sinabi ko, yun din lang ang naitugon ng tito ko "malapit na". Maya-maya dumating na rin ang tita ni Maui at umuwi na rin siya. Siguro after an hour nagpaalam na rin ako sa tita ko para umuwi kasi hindi pa ako nakakapagprepare ng damit pagluwas ko sa Maynila.

****Naisipan kong ipost ang date na ito with my pamangkin dahil sa tagal na hindi ko siya nakita (mga ilang buwan din siguro), napansin ko na malaki na yung pinagbago niya. Dati kasi sobrang spoiled siya at lahat ng magustuhan niya ay gusto niyang makuha or else... Tapos yung conversation namin, kumbaga naglevel up na, mas aware na siya sa mga nangyayari sa paligid and she started to care for others lalo na nung dumating ang kapatid niya. Sobrang tuwa lang siguro ako na I had this special moment with her or maybe dahil din narealize ko na tumatanda na nga talaga ako. LOL Anyways, eto nga pala pics namin at yung sinasabi niya na damit pangmayaman :)

 

Meet Maui :D

Eto pala yung "damit pangmayaman", isang set pala ng pantulog (at dapat talagang  de-butones ang pang-itaas)

FB Stat (1)

Pagsakay ko ng bus di ako mapakali
Feeling ko may nakalimutan ako
Tapos nung umandar na
Narealize ko may kulang nga.....



IKAW :(

Hula (2)

"Matulog ka na"

"E ikaw?"

"Hindi pa ako inaantok"

"Ako din hindi pa inaantok"

"Sige na wag nang matigas ang ulo. Kailangan mo nang madaming pahinga"

"Wala naman akong ginagawa dito kundi nakahiga, paano ako napagod?"

"Basta matulog ka na."

"E ikaw?"

"Oo na matutulog na.

"Baka magfacebook ka pa"

"Nakapatay na cp ko. Tara na matulog na tayo"

"Mahal na mahal kita"

"Mahal na mahal din kita"

Hindi ako natuluyang umalis noong araw na iyon. Naiaabot ko kay Andi ang baso ng tubig at natapos namin na magkatabi ang pagkain namin sa tanghalian. Marami kaming napagkwentuhan at napatunayan kong hindi naman pala likas kay Andi ang pagiging masungit. Palagay ko front niya lang ito para sa mga taong katulad ko na masyadong papansin. 

Kinulang ang lunchbreak na iyon sa aming mga kuwentuhan kaya naman nasundan pa ang mga pagkakataong "aksidente" kaming nagkakasabay sa pagkain. Nariyang may inutos sa akin ang nanay, tatay, kapatid at kung sino pa na kakilala ko na bilhin sa mall. O kaya naman may kailangan akong supplies para sa negosyong sinisimulan ko. Kahit anong dahilan na pwede kong irason para lang hindi mahalata ni Andi na siya naman talaga ang pinupuntahan ko. Nahahalata na rin naman niya siguro, hindi lang siguro makapagsalita dahil alam niya na may kasintahan ako. 

May balak rin naman akong magtapat kay Andi, pero hindi muna sa ngayon. Kailangan ko pa kasing ayusin ang buhay ko. Kailangan ko munang tapusin kung anuman ang dapat ay matagal ko nang naresolba. Alam ko darating din ang araw ng pagtatapat kong iyon. Hindi ko lang inaasahan na mapapaagap ng kaunti.

"Xander kamusta na kayo ng gf mo? Ano, nagparamdam na ba? Umalis na ba yung legal na bf?"

"Ayos naman ako. At yung sagot sa tanong mo parehong hindi. Kumain ka na nga lang diyan, nawawalan ako ng gana sa mga sinasabi mo"

"Sus ang arte ng mama,pakiabot nga ng toyo. Nagtatanong lang naman. Ang tanga tanga mo lang kasi sa palagay ko."

"Tanga ba talaga ako Andi? Dapat na ba talaga akong maghanap ng iba?"

"Ah eh ewan ko sa'yo katawan mo naman yan. Sa akin e opinyon lang.Grabe namiss ko kumain ng isda."

"Sana nga magparamdam na siya kasi kapag hindi pa baka mabaling na sa iba nararamdaman ko."

""Ang malas naman ng mapapagbalingan mo. Magiging panakip butas."

"Hindi siya panakip butas. I like her."

"Baka naman dahil binibigyan ka niya ng atensyon na hinahanap mo sa gf mo kaya mo siya nagustuhan"

"Hindi yun Andi. Alam mo naman na hindi ako basta basta naiinlove. Kaya alam ko na totoo 'to"

"So ayun meron na nga. Kaya pala hindi mo na masyadong pinoproblema gf mo kasi nakahanap ka na nang kapalit. Kayo talagang mga lalaki.. tsk kung sino man 'tong bago, good luck sa kanya."

"Hindi naman ako ganong tao Andi tsaka nagugustuhan ko pa lang siya. Gusto ko pa rin muna na magkaliwanagan kami ni Cyril bago ang lahat."

"Mahal mo pa ba si Cyril?"

"Hindi ko na alam Andi. Parang may iba ng pumapalit dito (sabay turo sa dibdib).Ikaw, kung ikaw nasa lagay ko anong gagawin mo?"

"Seryoso?"

"Oo"

"Kung ako ikaw seryoso ha matagal ko nang hiniwalayan si Cyril. Unang una kabit ako. Pangalawa sa ginawa niyang hindi pagpaparamdam ng ilang buwan nga? dalawa?tatlo? dahil dumating na yung totoong bf niya di ba malinaw na yun na ginagamit ka lang niya? At dun sa nagugustuhan mo? Kung ako ikaw, sisiguraduhin ko muna na totoo nga yung nararamdaman ko para sa kanya. Dahil kawawa naman siya kung panakip butas mo lang."

"Hindi ka magiging panakip butas Andi."

"Pengeng sili Xander kulang sa anghang 'tong sawsawan mo"

"Narinig mo ba sinabi ko?"

"Oo narinig ko. Sige na kain na."

"Mahal na yata kita Andi.Ang ibig kong sabihin, Mahal kita Andi"

.......

.......

......

.......

"Salamat."

**********

Para sa hindi nakabasa, ito po ang simula.