Tula sa Manggahan (1)

Gagradweyt na tayo…
Hanggang ngayon singko pa rin ako sa puso mo
Para kang essay sa exam
Alam ko ang sagot pero hindi ko mahanap ang tamang mga salita
Haaaay kelan ko ba masasabing MAHAL KITA?

Hindi mo lang nakikita o napapansin
Bawat laro, bawat tira, free throw at rebound
Andun ako, nagchicheer para sa’yo
Sinasabayan ka sa lungkot, tuwa at pagkapanalo
Sinasabing ikaw ang Most Valuable Person sa puso ko

Naging saksi ang Manggahan sa may canteen sa aking nararamdaman
Nag aabang, palaging hinahanap ng aking mga mata.
Nagbabakasaling sasaluhan kahit sa meryenda.
Subalit palagi na lang bigo sa tuwing ika’y makikita
Nauutal, nalilito kung paano ko sasabing “Hi, kumain ka na?”

Hanggang tingin na lang ba palagi?
Mananatiling “what if?” sa buhay ko?
Ano ba talaga ang dapat kong gawin?
Mga tanong na walang tiyak na kasagutan
Hindi malalaman hangga’t hindi sinosolusyunan

Gagradweyt na ta’yo…
Naisip kong isang premyo ang hindi ko pa napapanalunan
Mag aantay ako sa Manggahan, aantaying ika’y dumaan
Para bago man lang magkahiwalay, magsimula ng panibagong buhay
Malaman mong MAHAL KITA



-Vanessa-